Met andere woorden

Ik moet ineens denken aan mijn verjaardag. Weet je waar je mij vroeger toen ik klein was dolgelukkig mee kon maken? Met een barbiepop, een taart, een nieuwe jurk, een vader die mij vertelde dat ik de allerliefste dochter van de hele wereld ben en een moeder die fluisterde dat ze heel veel van me houdt. Die nieuwe jurk (lichtblauw met kleine roze bloemetjes), barbiepop en slagroomtaart met amandelschaafsel en glanzend fruit, heb ik gekregen. Van die andere dingen zoals een moeder die fluistert dat ze heel veel van me houdt, herinner ik me niets en dat knaagt tot op de dag van vandaag. Het vakje zelfvertrouwen in mijn leven bleef leeg. Maar waarom zouden ze het nooit hebben gezegd?

Papa en mama houden van jou

Gewoon plompverloren op een regenachtige maandagmiddag of juist op mijn verjaardag. ‘Papa en mama houden van jou.’ Poeh, daar rolde het beladen zinnetje eruit. Zeiden ouders dat pakweg veertig jaar geleden niet tegen hun kinderen? Was toen nog onbekend hoeveel waarde schuilt in dat soort cadeautjes? Of kregen mijn ouders ook niet dergelijke presentjes voor hun dagelijkse verjaardag? Nu ik zelf kinderen heb, realiseer ik me dat juist geschenken als grenzenloze liefde en zelfvertrouwen het allergrootste zijn. Uniek en onbetaalbaar en dagelijks te vergeven. Waardevoller dan het prachtigste houten speelgoed of het laatste model spelcomputer. Als ouder kun je je kind iedere dag weer dat cadeau schenken, dat een leven lang meegaat. Want als je het nooit hebt gekregen, is dat ook uiteindelijk wat je het meeste mist. Niet die pop of peperdure spelcomputer.

 

Na een korte terugblik stap ik vooruit

naar een verhelderende toekomst aldaar
Verre van klaar is mijn huis
Maar ik doe het er voorlopig mee
Vol overgave omarm ik voortaan

mijn opgepoetste bestaan
Die geschiedenis van mij
heb ik keurig herschreven

Kopjes en schotels op een rij

Afgestoft en opgepoetst
Mijn verleden is voorbij
Ik leef werkelijk waar

Nu, op dit moment
Ben ik die rijke erfgename
Had ik die onbezonnen jeugd
Was ik een verwende puber

Met een ideaal figuur
Bezat ik toffe maten
Vrienden in overvloed,
vond ik de perfecte broek
Deed ik het op school goed

Ging ik naar de beste universiteit
Had ik een dolle studententijd
Professoren die luisterden met open mond
Was vader daar en moeder hier
Kuste ik Plato in mijn dromen of Rachmaninov
Liep ik over van zelfvertrouwen

Prettig kennis te maken, Cicero
U bent tof!
Twijfelde ik geen moment
Maakte ik goede sier

Met andere woorden

Een bevoorrecht mens
ben je altijd
omdat je hier
simpelweg bent