Süsses Licht! Aus goldnen Pforten

Dicht tegen elkaar in magenta gevlamde benen
Groeien onze lijven ineen, totdat ze gloeien
Bloeien blozende wangen voorzien van een zweem
Hartverwarmend fosforescerend karmozijn

Ondertussen fluit mijn merel met de nodige flair

Beter dan de opalen nachtegaal een morgenlied,
Schuberts Sängers Morgenlied galmt door de gouden poort
Een rudimentaire zwanenzang vanuit het hart van de kathedraal
Als je sluimerend het ochtendritueel in haar volle glorie hoort

Het lijfelijk paradijs bestaat
Ik wist het al langer dan vandaag
En kruip nog wat dichter tegen je aan