Daadkracht

Vandaag of morgen doe ik iets groots,

waarvan jij stiekem denkt:
dat wou ik ook.

In een zweterige nachtmerrie
of was het een dampende droom
belanden we op de verjaardag
van een aangetrouwde oom.
De gastvrouw toont een schaal toastjes,
die oom dus een bakje gemengde nootjes
en rijkelijk met brie belegde stokbroodjes.
Ik pak er geen een.

Ik kijk.
Ik kijk alleen.
Ik lijk
een vogel
die loert
naar dat broodkruim
in de tuin,
wachtend
vanuit een holletje
in de heg.

Heb ik geen trek?
Nee. Onderhuids groeit
een hevig verzet.
Hoge hakken in het zand,
ik sta erbij en
kijk ernaar, maar
geef me een snavel
of een grote bek.
Ik verorber in één haal
de overvolle zilverkleurige schaal.
Geef me arendsogen
en veren
vleugels waarmee ik leren
vliegen kan.

Hoog tegen de hemel geplakt
overzie ik alles
en ben ik klaar
voor een daad
waarvan jij denkt:
dat wil ik graag…

Bijvoorbeeld over gisteren springen,
alleen geldig tot en met vandaag.