Grote schoonmaak
Meedogenloze
lentezon neemt mijn huis
Millimeter
voor millimeter onder de loep
Word
je geconfronteerd met die bergen troep
Ze hopen zich op, ergens in je hoofd
Onder
de bedden, bovenop de kasten
Tijdens
je winterslaap en op de overloop
Nu moeten dotten stof verdwijnen
Vanachter
de bank tot aan de gordijnen
Ik
zuig en veeg en boen terwijl ik
Tussendoor
existentialistisch mijmer
Ik laat
pardoes plonzende plukken
Literaire
suprematie verschijnen
Mijn
schrijvende bestaan van alledag
Rolt
in suizende seconden om en om
Ik
schep stof tot nadenken… Woorden
Kneed
ik langzaam tot een geheel
Zodat
ik jou iets blijvends kan schenken
Ik
stop er ook nog liefde in, heel veel
En
dat zie je, dat voel je, voel maar
De
grote schoonmaak is zonneklaar
Reacties
Een reactie posten