Inpakken en wegwezen

Stel, ik ga op reis, wie neem ik mee?

Iemand uit een ver verleden en onderweg
– in de metro of zo, we gaan niet vliegen –
reproduceren we vervlogen herinneringen.

Immers, weet jij nog wat we deden?
Pakweg dertig jaar geleden (ik wel).
Wij hingen gevaarlijk over het balkon
en zoenden ongegeneerd op het gazon,

bestookten elkaar met megalomane
ideeën over reizen rond de aarde
in een Poëziebus. Vroeger is voorbij, 
een verlies?

Ach, 
zo erg is het ook weer niet, maar 
ben wel blij dat ik je na al die jaren
bij de buurtsuper tegen het lijf liep.

Tussen de couscous en lamskarbonades
probeerden we die voorbije tijd in te halen.
Nu zit je in een Van Haren schoenendoos, 
tussen relikwieën van voorheen.

Ik ben thuis 
en kan je eindelijk laten...
laten 
voor wat je bent geweest.