Helemaal happy
Was het nou snoepie52 of snoepje52? Help! Kan een of andere helderziende contentgoeroe daar geen afdoende stukje gereedschap voor uitvinden? Want, het luistert nauw dat inloggen op je favoriete site. De crux zit 'm in de juiste combinatie. Nu
ben ik niet zo’n pietje-precies en daardoor word ik regelmatig buitengesloten. Oeps, de combinatie wachtwoord | gebruikersnaam klopt niet. Gelukkig kun je bij de meeste providers eindeloos je wachtwoord aanvragen. Geen nood, maar toch... Waarom doe ik het niet zoals die vriendinnen van mij. Strak georganiseerd. Dat zijn van die meiden die exact weten waar alles ligt. Voor hen geen verloren sokken, rafelige onderbroeken of van die dozen vol herinneringen. Een mottige gedroogde roos uit 1982, lege tubes dagcrème uit 1996, schattige suikerzakjes uit Rome en Perugia. Vriendin B heeft een dossierkast op de overloop staan met exact alle combinaties wachtwoord | gebruikersnaam. Nooit meer een probleem (lees gevloek) om ff snel je bancaire zaken te fixen, alsook je social media. Bij mij gaat dat net als alle andere dingen in mijn bestaan: puur
op gevoel.
Cooky. Ja, dat was ‘m. Oh,
nee toch niet. Had ik snoepie als wachtwoord, terwijl ik soms ook cooky (of was
het toch koekje, omdat me dat netter leek. Hoewel er natuurlijk niemand maalt
om mijn spelling in het wachtwoorden-, danwel gebruikersnamencircuit. Zelfs die
almachtige moderater niet, toch?). Enfin
cooky of koekje. So be it. Voorlopig ben ik er aardig zoet mee en stranden mijn
zoektochten regelmatig in het aanvragen van een zoek geraakt wachtwoord om mijn Blog bij te werken. Lekker belangrijk. Nee, dan even snel geld
overmaken omdat je een musthave hebt
gesnapt op internet. Eindelijk gevonden. De afdoende remedie voor rode branderige heupen, overtollige kilo's, afgevlakte smaakpapillen die op zoek zijn
naar een boost, schilferige ellebogen die weer als was worden in je
handen, magische kruidendruppels waar je met gemak de marathon van New
York mee loopt en mocht dat niet lukken, kun je er in ieder geval een dagje
een woonboulevard mee bestormen. Ik ben namelijk al jaren op zoek naar het ultieme zitelement dat tegen chocola, chili en rode port kan en
waar je met minstens drie langbenige zweterige pubers en hun prikkelbare ouders op kunt zitten? U ook? Laat het me weten. Enfin, het zijn van die dingen, die pillen en smeersels,
die je graag ongezien koopt. Met zulke aankopen op de arm, mijd ik liever de ellenlange rij bij drogist of
supermarkt. Trouwens, daarvoor bestaat toch internet? In ons virtuele bestaan kan ik naar hartelust mijn winkelwagentje vullen met spullen waar ik in het echte leven niet zonder kan. Moet dat apparaat wel meewerken natuurlijk.
Bivakkeren bij 20 graden onder nul
Mijn queeste naar de enige echte sesam open u combinatie gebruikersnaam slash wachtwoord wordt een hellevaart. Dit
krijgt iets van Nova Zembla en voor ik het weet moet ik tien maanden bivakkeren
bij 20 graden onder nul in een houten kot. Dadelijk ben ik hermetisch
afgesloten van mijn virtuele bestaan. En daar moet ik helemaal niet aan denken,
want vandaag heb ik speciaal vrij gehouden om die bling bling eeltschrapper aan te schaffen. Bovendien is vandaag de
dag, de dag dat ik mezelf opnieuw ga uitvinden op Facebook, Twitter en mijn Blog. Want ik ben gelukkig, nee
sterker, ik ben he-le-maal happy. Dat lijkt hetzelfde, maar is toch net even anders.
Je kunt best gelukkig zijn, maar dat betekent niet dat je ook happy bent. Want happy people zijn pas echt gelukkig en
mensen die zeggen dat ze gelukkig zijn, hoeven echt nog niet altijd happy te
zijn. Moet natuurlijk wel de computer meewerken aan mijn happy status quo. Na
een zoveelste inlogpoging slaan alle systemen op tilt. Mijn laptop ontploft, de
centrifugerende wasmachine en droger (waarschijnlijk waren die twee samen de
aanstichters van deze meltdown in mi casa) komen hikkend tot stilstand. Helaas. Geen dag om mezelf opnieuw uit te vinden. Ik ga op zoek naar verloren sokken, wandel door mijn verleden en kietel het babywalvisje onder zijn kin. Daar word ik echt wel helemaal happy van.
Cooky. Ja, dat was ‘m. Oh,
nee toch niet. Had ik snoepie als wachtwoord, terwijl ik soms ook cooky (of was
het toch koekje, omdat me dat netter leek. Hoewel er natuurlijk niemand maalt
om mijn spelling in het wachtwoorden-, danwel gebruikersnamencircuit. Zelfs die
almachtige moderater niet, toch?). Enfin
cooky of koekje. So be it. Voorlopig ben ik er aardig zoet mee en stranden mijn
zoektochten regelmatig in het aanvragen van een zoek geraakt wachtwoord om mijn Blog bij te werken. Lekker belangrijk. Nee, dan even snel geld
overmaken omdat je een musthave hebt
gesnapt op internet. Eindelijk gevonden. De afdoende remedie voor rode branderige heupen, overtollige kilo's, afgevlakte smaakpapillen die op zoek zijn
naar een boost, schilferige ellebogen die weer als was worden in je
handen, magische kruidendruppels waar je met gemak de marathon van New
York mee loopt en mocht dat niet lukken, kun je er in ieder geval een dagje
een woonboulevard mee bestormen. Ik ben namelijk al jaren op zoek naar het ultieme zitelement dat tegen chocola, chili en rode port kan en
waar je met minstens drie langbenige zweterige pubers en hun prikkelbare ouders op kunt zitten? U ook? Laat het me weten. Enfin, het zijn van die dingen, die pillen en smeersels,
die je graag ongezien koopt. Met zulke aankopen op de arm, mijd ik liever de ellenlange rij bij drogist of
supermarkt. Trouwens, daarvoor bestaat toch internet? In ons virtuele bestaan kan ik naar hartelust mijn winkelwagentje vullen met spullen waar ik in het echte leven niet zonder kan. Moet dat apparaat wel meewerken natuurlijk. Bivakkeren bij 20 graden onder nul
Reacties
Een reactie posten